Właściwy dobór oczyszczalni nieczystości jest zależny m.in. od ilości odbiorców. Trzeba przyjąć, że ilość ścieków jednego użytkownika, zatem stałego mieszkańca domu, będzie liczyć ok.

150 litrów na dobę.

Proces wstępnego oczyszczalnia ścieków odbywa się w takiej sytuacji, gdy zapewnione zostaną 3 dobowe tzw. przetrzymywania nieczystości wewnątrz osadnika wstępnego, czyli osadnika gnilnego. Mając powyższe dane, możemy przeliczyć pojemność takiego gnilnego osadnika. Zaleca się wykorzystywanie osadników 2 lub 3 komorowych o większych zasobnikach. W przydomowych oczyszczalniach ścieków, które mają taki osadnik wstępny występuje znacznie lepsza separacja tłuszczy oraz frakcji stałych. Jeżeli dany inwestor przewiduje powiększenie bieżącej liczby mieszkańców, którzy stosują tego typu oczyszczalni ścieków bądź wystąpiła konieczność montażu dodatkowego osadnika, to należy przy pierwszym montażu zostawić przestrzeń na ewentualny kolejny pojemnik.

Są 3 reguły przy montażu osadników gnilnych w jednej oczyszczalni. Należy większy osadnik instalować jako pierwszy. Ponadto należy również instalować jeden osadnik za drugim, a nie koło siebie. W żadnym przypadku nie można montować więcej niż 2 osadniki gnilne. W przypadku budowy domowej oczyszczalni ścieków dla domów innych niż dom (wiaty drewniane ogrodowe) mieszkalny, powinno się stosować określenie RLM, czyli Równoważnej Liczby Mieszkańców. RLM jest swoistym przelicznikiem każdej liczby odmiennego rodzaju odbiorców na teoretyczną całą ilość mieszkańców stałych. Za takiego uznaje się mieszkańca stałego, który w określonym lokalu przebywa, je i śpi.

Funkcjonuje także system drenów rozsączających ułożonych pod powierzchnią ziemi. Zadaniem tego typu drenażu jest jak najbardziej równe wdrażanie do mechanizmu początkowo już oczyszczonych nieczystości wydostających się z osadnika wstępnego.